Την Παρασκευή 26/01/2024 τα παιδιά της Α΄ Δημοτικού επισκέφθηκαν τη Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Σχεδόν για όλα τα παιδιά ήταν και η πρώτη μουσειακή επίσκεψη.
Το πρώτο έργο που κερδίζει την προσοχή τους είναι φτιαγμένο με σίδερα, τρομαχτικό και είναι μάλλον ρομπότ. Όταν τα παιδιά ακούν πώς ο καλλιτέχνης, ο Θεόδωρος Παπαγιάννης, το ονόμασε: Μινώταυρο, μια φίλη μας λέει ότι στην μυθολογία ο ήρωας αυτός έπρεπε να φάει 7 αγόρια κι 7 κορίτσια για να χορτάσει… Αν και η παρέα μας αποτελείται από δέκα αγόρια και τέσσερα κορίτσια, οπωσδήποτε τρομάζουμε και ανεβαίνουμε στον 1ο όροφο μήπως και σωθούμε! Εκεί μας περιμένουν άλλα έργα, πολλά. Στεκόμαστε μπροστά σε ένα με έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που έχει στο χέρι του ένα πουλάκι. Ο άνδρας φαίνεται θλιμμένος, ίσως φοβάται ότι σε λίγο θα πεθάνει…. και η μοναδική συντροφιά του είναι αυτό το καναρινάκι στο χέρι του. Μια φίλη σκέφτεται ότι ίσως αυτό το έργο το ζωγράφισε ο ίδιος ο ζωγράφος… Ναι, κάποια παιδιά διαβάζουν το όνομά του και μάλιστα και την ημερομηνία γέννησης και θανάτου του: Δημήτρης Γιολδάσης (1897 – 1993). Εξερευνούμε το δωμάτιο που έχει μόνον δικά του έργα: παζάρια με πολλά άλογα, γεωργούς που δουλεύουν στα χωράφια τους, παιδάκια που το έσκασαν από το σπίτι, πήγαν να παίξουν στο ποτάμι και χάθηκαν και σκοτεινιάζει και φοβούνται… Σενάρια, υποθέσεις, έντονα συναισθήματα κι αυτόματες απαντήσεις. Μερικές φίλες που πηγαίνουν χορευτικό, χορεύουν την καραγκούνα. ‘’Είναι θυμωμένη!’’ κι επίσης όλα τα παιδιά συμφωνούν με τον φίλο τους που την αποκαλεί ‘’ελληνίδα μάνα!’’ Κουραζόμαστε βέβαια, αλλά είναι ωραίος ο ζωγράφος! Τελικά έχουμε δυνάμεις και μπορούμε να τον βοηθήσουμε να τελειώσει μερικά έργα που έμειναν ημιτελή. Πολυχρωμία και χαμόγελα. Σχεδόν όλα τα παιδιά κάνουν και 2ο και 3ο έργο. Μερικά κάνουν και κάτι τελείως δικό τους, κυρίως ρομπότ.
