Οι μαθητές της Στ1 τάξης του σχολείου μας, στα πλαίσια του προγράμματος με τίτλο “Παγκόσμια τοπική και Πολιτιστική κληρονομιά. Μαθητές ξεναγοί – δημοσιογράφοι” του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων, εργάστηκαν ως ερασιτέχνες δημοσιογράφοι παρουσιάζοντας τα παρακάτω άρθρα τα οποία αφορούν την Πολιτιστική Κληρονομιά του τόπου τους. Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Μπότα Αθανάσιο για την ανταπόκρισή του στο κάλεσμά μας και την πολύτιμη καθοδήγησή του.
Η δασκάλα της τάξης
Κουκουσούλα Αριστέα
και οι μαθητές του Στ1 τμήματος
Λίμνη Πλαστήρα
Η Λίμνη Πλαστήρα είναι λίμνη που βρίσκεται στο Νομό Καρδίτσας. Είναι τεχνητή λίμνη και το επίσημό της όνομα είναι λίμνη Ταυρωπού. Έχει γεωγραφικό μήκος 217.526 μ. και γεωγραφικό πλάτος 392.972 μ. Έχει μέγιστο βάθος 60 μέτρα και όγκο νερού 400.000.000 κυβικά μέτρα.
Κατασκευάστηκε στις 30 Οκτωβρίου του 1960, με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα. Η ιδέα για τη κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα. Μόλις είδε το χώρο είπε « εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη ». Η χρηματοδότησή της έγινε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα. Σήμερα το νερό της λίμνης χρησιμοποιείται για ύδρευση της Καρδίτσας, για άρδευση του κάμπου και για ηλεκτροπαραγωγή. Η Λίμνη Πλαστήρα είναι ένα αξιοθέατο που το επισκέπτονται πολλοί τουρίστες από όλο το κόσμο και μπορούν να κάνουν πολλές δραστηριότητες. Εμείς έχουμε τη τύχη να μπορούμε να την επισκεπτόμαστε όποτε θέλουμε.
Βασίλης
Χριστίνα
Βαγγέλης
Θέκλα
Κωνσταντίνος
Τοπικά καρδιτσιώτικα τραγούδια
ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Στις καρδιτσιώτικες παραστάσεις, από το 1948 και έως περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 1950, κυριαρχούσε το πασίγνωστο τραγούδι “Καρδίτσα“, το οποίο πράγματι ήταν η μεγάλη επιτυχία της εποχής. Τους στίχους είχε γράψει ο τότε υπολοχαγός και αργότερα δημοσιογράφος Λάζαρος Τσιλιγγίρης, το τραγούδησε δε η ανεπανάληπτη Νίκη Κατσίκη.
Σε πεδιάδα που ‘ναι γύρω σου σπαρμένη καμαρωτή προβάλλεις σαν τη ζωγραφιά πόλη μικρή, ωραία και πολιτισμένη μ’αγόρια και κορίτσια λεβεντιά. Κι αν σε κτυπήσανε χιλιάδες τόσες μπόρες κι αν σε βασάνιζε διαρκώς η Κατοχή ξαναπλησιάζεις τις χρυσές εκείνες ώρες και ξαναχτίζεσαι όπως ήσουν στην αρχή..
Ρεφρέν
Καρδίτσα, πόλη γλυκειά που δεν υπάρχει άλλη καμία Καρδίτσα, της Θεσσαλίας το καμάρι κι η λατρεία μέσα στα στάχυα τα χρυσά είσαι βουτηγμένη και όσες μπορες κι αν περνάς, πάντα γελάς Καρδίτσα, είσαι στ’αλήθεια πόλη διαλεγμένη γιατί εσύ βγάζεις το ψωμί που τρώει η Ελλάς
Μέσα στα στάχυα τα χρυσά είσαι βουτηγμένη και σκεπασμένη από το γαλάζιο ουρανό με τα χωριά σου γύρω στολισμένη και το πιο όμορφο που έχεις δειλινό. Της Θεσσαλίας είσαι η πιο όμορφη νυφούλα ένα κομμάτι της Ελλάδας διαλεχτό είσαι η πιο πλούσια της χώρας μας γωνιούλα γι’αυτό σου δώσανε και τ’όνομα αυτό
Ένας κοντός κοντούτσικος
Τοπικό παραδοσιακό τραγούδι από κατοίκους του χωριού Παλιούρι Καρδίτσας
Χορός: Θ’λυκωτός πηδηχτός. Τραγουδιέται αντιφωνικά και χορεύεται ως τελευταίος χορός στο γαμήλιο γλέντι, το βράδυ της Κυριακής
Ένας κοντός, ένας κοντός, ένας κοντός κοντούτσικος, γιε μ’ κοντός γενιτσαράκος,
ν-αργυρό, χρυσό μου μήλο, αργυρό, χρυσό μου μήλο, εγώ σε παίρνω, δε σ’ αφήνω.
πουλάει κοντός, πουλάει κοντός, τα σπίτια του, γιε μ’ τ’ αμπελοχώραφά του,
ν-αργυρό, χρυσό μου μήλο, αργυρό, χρυσό μου μήλο, εγώ σε παίρνω, δε σ’ αφήνω.
Πουλάει και τη, πουλάει και τη γυναίκα του, γιε μ’ τη βγάζει στο παζάρι,
ν-αργυρό, χρυσό μου μήλο, αργυρό, χρυσό μου μήλο, εγώ σε παίρνω, δε σ’ αφήνω.
-Πόσο κοντέ, πόσο κοντέ μ’ την όμορφη, γιε μ’ πόσο τη μαυρομάτα;
ν-αργυρό, χρυσό μου μήλο, αργυρό, χρυσό μου μήλο, εγώ σε παίρνω, δε σ’ αφήνω.
-Χίλια φλουριά, χίλια φλουριά τα μάτια της, γιε μ’ και πεντακόσια γρόσια.
ν-αργυρό, χρυσό μου μήλο, αργυρό, χρυσό μου μήλο, εγώ σε παίρνω, δε σ’ αφήνω.
Καρδιτσιώτισσα
Αθ. Μπουρλιάσκος
Ορέ μια καρδιτσιώτισσα γλυκειά,
ορέ μόχει κάψει την καρδιά,
ορέ και την βλέπου στ`ονειρό μου,
ορέ πώς την έχου στο πλιβρό μου,
Ορέ και ξυπνώ και δεν τη βρίσκω,
ορέ Καρδιτσιώτισσα γλυκειά μου,
ορέ θάρθω νάχα εδώ να γειάνω,
ορέ Καρδιτσιώτισσα γλυκειά μου.
Ορέ θα σε ντύσου στα χρυσά,
Όλο και διαμάντια και φλωριά,
εγώ εσένανε θα πάρω,
Ορέ μαζί σου θα πεθάνω
Αντριάνο
Αντριάνα
Δημήτρης
Εβελίνα
Ανθή
Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1994,που εκεί βγήκε ο πλούτος του ναού Απόλλωνα.
Ο πλούτος εμφανίζεται στις αυλές των σπιτιών και στα οικόπεδα των ανθρώπων. Οι άνθρωποι
σκάβουν ακόμα και σήμερα και βρίσκουν στους κήπους τους και όπως είπαμε και στα
οικόπεδα τους και βρίσκουνε χάλκινα νομίσματα που είχε δώσει ο βασιλιάς της Μητρόπολης στο
ναό. Επίσης στο ναό έχουν βρεθεί πολύ λίγα απολιθώματα και κοσμήματα και πήλινα παιχνίδια
παιδιών .Επίσης βρέθηκε μια προτομή αλόγου και το κυριότερο,το χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα
Ο ναός ήταν ένα παλάτι με υπέροχη κεραμική σκεπή και από κάτω της ο ξύλινος ναός .Ο ναός είχε πολλά αγγεία και εκθέματα αλλά μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε έχουν βρεθεί πολύ λίγα αντικείμενα .Στην μητρόπολη επίσης έφτιαξαν και το χρυσό αγγείο .Μιας και λέμε για την μητρόπολη οι κάτοικοί της λάτρευαν το Θεό Δία ,τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο . Και προφανώς οι Μητροπολίτες λάτρευαν τον Θεό Απόλλωνα για να έχουν τον ναό του στο χωριό τους. Αυτό το χωριό είναι η Μητρόπολη που φιλοξενεί αυτό τον αρχαίο κόσμο.
Ιουλία, Αποστόλης, Λαμπρινή, Κάλλη, Ηλίας
